Η αντίστιξη είναι το δεύτερο μάθημα ανώτερων θεωρητικών που διδάσκεται στα ωδεία και αφορά στη μελέτη της εξέλιξης της πολυφωνίας και των πολυφωνικών μουσικών δομών από το μεσαίωνα μέχρι και την εποχή του ύφους Μπαρόκ.
Στη διετία της φοίτησης, ο σπουδαστής μελετά τις συνηχήσεις και τις φόρμες που προκύπτουν μεταξύ δύο έως και οκτώ φωνών, έχοντας μια άριστη εικόνα για τους κανόνες που διέπουν τη μουσική και την εξελικτική πορεία που ακολούθησε.