Για να καταλάβει κανείς πως λειτουργεί μια χορδή, πιθανό θα πρέπει να ανοίξει το ντουλάπι με τα βιβλία της Φυσικής, που τόσο αγάπησε ή να ανατρέξει σε κάποια ηλεκτρονική πηγή, όπως το Youtube ή κάποια εγκυκλοπαίδεια. Όσοι είχανε την περιέργεια, ίσως και να έχουν προσέξει ότι «o ήχος είναι μια φυσική διαταραχή σε κάποια μέσα διάδοσης, που ξεκινά από την ηχητική πηγή και διαδίδεται μεταφέροντας ενέργεια προς όλες τις κατευθύνσεις».
Αυτό σημαίνει ότι ο ήχος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μεταβολές τις πίεσης του αέρα οι οποίες φτάνουν στ’ αυτιά μας. Αυτές οι μεταβολές πραγματοποιούνται είτε με αργό είτε με γρήγορο ρυθμό, πράγμα που ονομάζουμε συχνότητα. Η αντίληψη της συχνότητας στον άνθρωπο χαρακτηρίζει έναν ήχο ως βαθύ (χαμηλό) ή οξύ (ψηλό). Αυτές οι ταλαντώσεις, λοιπόν, ξεκινούν είτε από στερεά σώματα (χορδή, μεμβράνη, ξύλο) είτε από στήλες αερίων (φλάουτο, τρομπέτα, ακορντεόν).
img class=”aligncenter size-full wp-image-948″ src=”http://seirios.eu/wp-content/uploads/2018/12/seirios-blog-ixos1.gif” alt=”Ηχητικα κυματα 1″ width=”100%” height=”353″ />
Τα χαρακτηριστικά του ήχου που καταλαβαίνει το ανθρώπινο αυτί, έχουν να κάνουν με την ένταση, τη «σύσταση» του ήχου και τη συχνότητά του. Συνοψίζοντας, στον παρακάτω πίνακα:
- Το πόσο γρήγορα ταλαντώνεται η πηγή, καθορίζει το τονικό ύψος της νότας που ακούμε.
- Το πόσο «βίαια» κινούνται τα μόρια μεταξύ τους, καθορίζει την ένταση.
- Οι «τρόποι» με τους οποίους δονείται η πηγή, καθορίζουν το ηχόχρωμα.
Βέβαια, επειδή το ανθρώπινο αυτί και ο εγκέφαλος δεν λειτουργούν με απόλυτες τιμές, αντιλαμβάνονται υποκειμενικά τα μεγέθη. Για παράδειγμα, η αλλαγή της συχνότητας ενός ήχου, επηρεάζει την ένταση με την οποία ακούει ένας άνθρωπος (ακουστότητα).
